Cazın İzdüşümleri Sergisi
FİLİZ Ural’ın, bu sergisinin konusu yine caz müzisyenleri. Tüm dünyada, genç yönetmen ve senarist Damien Chazelle’in Whiplash filmiyle bir kez daha müzik dünyasında tartışmaya açtığı “Caz Ölüyor mu?” sorusuna aradığı yanıtı Chazelle, filmde yine eğitmen Fletcher karekteriyle kendisi veriyordu; disiplin, sistemli, zamanı zorlayan bir çalışma, notalar üzerine odaklanma ve yoğunlaşma. Filiz, on yıldır bıkmadan usanmadan caz insanlarını tuvallerine aktarıyor. Geçmişin ve günümüzün ünlü ünsüz, usta ve amatör cazcılarını. Her geçen gün içinde artan sevgisiyle bağlandığı, bu güzel caz insanlarının, varoluş kavgalarının altında sınırsız çalışma ve provaların yattığını, bu gerçeğin de onun içindeki yaratma dürtüsünü harekete geçirdiğini söylüyor.
HER RESMİN MÜZİĞİ OLMALI
Her gün dört, çarşamba günleri altı saat resim çalışması yapan sanatçı, bu disiplinle resimlerini izleyicisiyle buluşturabilme başarısını gösterdiğinin önemle altını çiziyor. Çizim öncesinde uzun bir araştırma, konser ve dinleti döneminden geçen, fotoğraflar çeken Ural, bir anın resimleri dediği, çalışmalarında, resmin arkasındaki çalınan müziği izleyiciye geçirmek istediğini, hatta onun resimdeki parçayı bulmasını, yakalamasını, mırıldanmasını istediğini söylüyor ve bunun kendi resmindeki başarının bir göstergesi olacağını belirtiyor. “Bence her resmin bir müziği olmalı”diyor.
16 ŞUBAT’A KADAR
Sergi Filiz’in göz objektifiyle yakaladığı; müzisyenlerin prova, konser ve solo anlarının tuvale yansıması. ayrıca caz orkestralarının yanı sıra büyük ustaların portreleri. Caz dinleyicileri, swing yapan dansçılar, metro müzisyenleri de tuvallerde yine yerini almış. Ressam Cihat Aral’ın yorumuyla söylersek “Bu çalışmalar, tuval düzleminde yer alan gizli kompozisyon örgüsüyle, izleyicisine hissettirmeden yüzeyde yer alan nesnelere, figürlere espas içinde soyut bir boyut kazandırarak tuvale taşınmış resimler.” Sergi, 16 Şubat 2015 tarihine kadar gezilebilecek.
FİLİZ URAL (FURAL)
Filiz Ural, Devlet Güzel sanatlar Mimarlık Akademisi’ne bağlı Mimarlık Yüksek Okulu’nu bitirdi (DGSMYO). Yıllarca konutlar, ofisler, işyerleri, yönetim mekânları projeleri çizdi. Resim tutkusunu hep bir geride bırakarak, projeler üzerindeki detaylarda; sokak, ağaç, araç, insan figürleri arasında bu sevgisini gidermeye çalıştı. Belki de konstrüktüvist resme ve stile olan yakınlığı da mimarlığından kaynaklanıyor. Onun resim konuları, birlikte yaşam süren; ayçiçekleri, gelincikler, çakırdikenler ve bir sanatı birlikte üreten müzisyenler oldu. Özellikle de caz müzisyenleri.
AYDINLIK GAZETESİ